قصيده عن الحياه

الحياه
قالو زمان ان
الحياه حلوه
فيها السعاده
المتعه والنشوه
وان اللى شايف
غير كده كداب
قلت الحياه
انتو اللى شايفنها
حلوه عشان
عايشين فى بساتينها
اما احنا شيفنها
دنيا عذاب فى عذاب
لابتدى للماشى
ولا اللى فيها تعبان
دنيا متسواشى
مافيها غير احزان
اخرتها ايه يعنى
هنندفن فى تراب
قال يعنى سايبانه
ماهى برده دفنانا
عايشين فى جبانه
كل اللى فيها داب
طول عمرنا ساكتين
عايشين كدا وراضيين
عاملين كدا فاهمين
والكل بقى كداب
نكدب على روحنا
ونداوى فى جروحنا
بتهد افراحنا
ومخلياها خراب
ماتفكروش انى
يائس كده على طول
دا الدنيا تعبانى
مخليانى مسطول
عايز اشكى احزانى
عايز ابكى عايز اقول
الدنيا دى خاينه
بتفرق الاحباب

كلمات جميله جدا ورائعه ولكنها تنم عن نفس حزينه فلنحاول ان ننظر للحياه بمرأّه بيضاء ناصعه البياض لان مازال الامل موجود فى بكره وبعده والخير والتفاؤل هما اساس الحياه
كلماتك جميله
ومرتبه ومنسقه

كلماتك حقا جميله وانا مع الاستاذه سناء لماذا تنظر للحياه بهذا المنظار الحياه مليانه حب ودفء حنى لو الانسان نظر لها من خلال نظاره سوداء سيجد شعاه من النور اتى اليه
اتمنى ان تقرا عن الحب
عن بكره
ربنا يوفقك